Tweede rotatie: 7 WEKEN !!!!!

DAG 21: 13/07: weer weg

Voila, de tweede rotatie is begonnen.
De voorbije week heb ik mijn eigen record verbroken: vier nachten achter elkaar nà half vier mijn bed in. De week was dan ook goed gevuld. Fuifke, caféekes, grotten, film, moto, trainen, spinning, ... ‘k heb zowat alles gezien en/of gedaan. En dat was de bedoeling natuurlijk.
Vandaag, woensdag 13/07, liep de wekker om 7 uur af. Om 07.49h stap ik de trein op richting Brussel-Zuid. Mijne zak (allé, reiszak !) is weer pokke zwaar. Na een rustig ritje aangekomen in Brussel. De Thalys vetrekt aan de andere kant van het station en da’s dus groot hé, Brussel-Zuid. Zeulen, sleuren. Gelukkig heb ik voldoende tijd. Een klein uurtje later, om 08h40 komt de HST het station in gezoemd. Rijtuig 22 stoel 14: eerste klasse! Beenruimte met hopen, stoel staat apart. Zalig. Na een kwartietje komt de vriendelijke stewardess rond met een hapje en een drankje. Ondertussen ben ik mijn collega gaan opzoeken in rijtuig 21. Gelukkiglijk reizen we deze keer met zijn tweëen.
Aangekomen in Parijs Noord nemen we een taxi naar de luchthaven: Orly. Wegens het drukke seizoen moeten we wel een half uurtje aanschuiven. Het ritje voert ons langs het Louvre, over de Seine, dwars door de lichtstad. Parijs is groot, heel groot. 35 minuten en 30 euro later komen we aan op het vliegveld. Orly is een oudere luchthaven, en dat laat zich voelen. Alle vluchten voor Noord-Afrika moeten aan dezelfde gate inchecken. Druk, druk. En weeral wachten. In de incheck-hal valt al meteen op dat dit een heel ander publiek is dan de vorige vlucht: toeristen, Fransen die hun familie gaan bezoeken. Om 13h50 mogen we instappen.
De tickets vermeldden al dat dit een eerste-klasse vlucht zou zijn. Wel tof: iedereen moet in de vlieger naar rechts, terwijl “monsieur Flamand” naar links mag en vergezeld wordt naar zijn stoel. Stoel is niet het juiste woord. “Relax-fauteuille” beschrijft het beter. Elektrisch verstelbaar, groot. Als ik mijn benen volledig strek raken mijn tenen juistekes de muur waarvoor we zitten. Plaats genoeg dus. Nadat we zo een uur blijven stilstaan (blijkbaar een passagier die maar niet komt opdagen) kunnen we eindelijk opstijgen. De Airbus klimt vlotjes naar 12000 meter hoogte tegen een snelheid van net geen duizend kilometer per uur. Amper op kruishoogte aangekomen komen ze langs met de maaltijd. Als voorgerecht een slaatje met verschillende soorten paddestoelen en rolletjes vis in een mosterdsausje. Daarna krijgen we een gegrild zalm-fileetje met krokant gebakken aardappeltjes en een kroontje van groenten. Heerlijk. Hierna zit ons buikje al bijna vol. Champagne indien gewenst. Ik houd het bij een exotisch vruchtensapje. Als afsluiter kunnen we kiezen uit zes verschillende soorten kazen, geserveerd met krokante bruine broodjes. Ik neem een stuk geitenkaas en een spie camembert. De chinees aan de andere kant van de gang (heeft al vijf keer champagne laten bijvullen) vraagt “van alles een stukje”. Profiteren noemen we dat. Na de kaasschotel ontploffen we bijna. En nog is het nie gedaan! Desert: keuze uit een vijftal verschillende desertjes. Ik neem een chocolade desertje. En ik moet echt wringen om het naar binnen te krijgen. Wanneer de copieuze maaltijd eindelijk voorbij is, hebben we nog... 25 minuten te vliegen! Niet erg lang dus om een siesta-ke te houden. Ik wordt dan ook met een schok wakker als de wielen de grond raken in Oran. Opvallend: in economy moeten de stoelen altijd netjes rechtgezet worden bij de landing; wij mogen languit gestrekt blijven liggen...
In de luchthaven van Oran dezelfde taferelen als de vorige keer: de bus op, passpoort controle, dure spullen aangeven en valies oppikken. Alleen: dat laatste gaat moeizaam. Pas na een kwartier begint de veels te kleine band te draaien. En weeral wachten. In de hectiek blijf ik rustig wachten. Uiteraard zijn onze valiezen bij de laatsten die aankomen: na een vol uur en tien minuten !!
Met de chauffeur naar het hotel, na een half uurtje alweer gaan voetballen met de collega’s, eten, slapen. Slecht slapen: lawaai van honden, van mijn ijskast (dat besef ik pas midden in de nacht; pries uitgetrokken). Lange dag geweest.