changement van de menu

Dag 33: maandag 25 juli

Het blijft een raar gevoel: het is maandag en toch is de week al twee dagen bezig. Vanmorgen is het redelijk hectisch: gisteren is R, construction manager van het project, nog aangekomen en vandaag zou hij al voor de middag vertrekken. Iedereen heeft natuurlijk zijn vraagjes te stellen en als plaatsvervangend site-verantwoordelijke kan ik niet echt van zijn zijde wijken. Tegen de middag komt S terug uit rotatie. Meteen zal de sfeer ook wel luidruchtiger worden: een 58-jarige Italiaanse Belg, een scheet groot (en broer van R), maar een energiepeil waar je niet goed van wordt. Tegelijkertijd is F naar de volgende site gegaan, omdat ze daar zowat de gehele ploeg vervangen hebben wegens rottigheid met de vorige. En te bedenken dat ik oorspronkelijk daar naartoe zou gaan !!
Vanavond eet ik voor het eerst niet in het restaurant. Met voorbedachte rade. Een baguette, wat smeer- en gewone kaas en een banaan. Vanavond ga ik lopen, goesting of niet !! Ik vertrek binnen een kwartiertje. Ik laat subiet wel weten hoe het gegaan is. Doei.

Voila, mission accomplished. Het weer was vanavond ideaal. Niet te warm, briesje, voldoende zuurstof in de lucht. Uit de koptelefoon van mijn mp3-player knallen de opzwepende tonen van een spinning-training. Exact 31 minuten gelopen. Door mijn rondjes aan te passen en geregeld een ander zijstraatje te nemen kan ik op de vlakke en aflopende stukken mijn polsslag telkens terugbrengen naar ongeveer 160 bpm. Om daarna telkens te klimmen tot ongeveer 185 slagen. Ideale intervaltraining dus. Achteraf een heerlijke, lange douche genomen.
Deze strategie lijkt me voor herhaling vatbaar. Nu nog melk bestellen en ik kan ook mijn ontbijt een beetje varieren.
Terwijl ik deze woorden typ, is er op TV de nieuwe U2 clip (city of blinding lights), opgenomen tijdens één van de concerten van hun Vertigo-tour. Ik denk uiteraard terug aan die tiende juni, midden in Brussel, ook ergens rond dit uur van de avond. Toen de schemering daar inviel floepte het reusachtige scherm achteraan het decor voor het eerst aan, om op dezelfde tonen een waterval van licht te spuwen. Heerlijk moment was dat. Ís dat. Ik zal morgen mijn bankrekening maar eens checken, dan weet ik tenminste weer waarvoor ik (onder andere) hier, meer dan 2000 km van dat stadion, zit te verzinnen hoe ik mijn ontbijt kan varieren... Ciao à tous, en tot morgen, Inshallah...