17 augustus 2005

The Algerian way...

Dag 54: maandag 15/08/2005

Hoewel ik over het werk niet al te veel vertel, heb ik vandaag toch nog maar eens een sterk staaltje van Algerijnse (onder)aanneming gezien. Ik moet dan wel beginnen te zeggen dat we met een onderaannemer werken die altijd veel belooft maar zelden tot nooit zijn eerste beloften waar kan of wil maken. Vandaag ging eindelijk de carreleur (wat is dat in’t Nederlands: betegelaar?) komen. Wij afwachten. Blijkt dat de gast te zijn die hier eerst de loodgieterij gedaan heeft. De ene dag buizen, de volgende dag tegels en morgen is hij waarschijnlijk elektrieker.
Verder moesten we ons klaarhouden omdat er ’s morgens twee transporten zouden komen. Wij gisteren alles klaargezet en ons verzekerd dat de kraanman er zou zijn. Vandaag komt die camion pas om 16h40 de werf op gereden. De tweede hebben we zelfs helemaal niet gezien. Houdt het wel spannend en afwisselend natuurlijk, zo nooit exact weten welke rotzooi we gaan moeten rechtzetten en/of anders aanpakken. Komt daarbij dat Kenenda als “prototype” moet dienen voor de vier volgende sites. Maar daarvoor doen we het natuurlijk. Da’s ook de charme van de job.
Ander straf verhaaltje is een soort oprit die ze hier moeten maken. Daarvoor draaien ze hunnen beton in een soort grote cementmolen, waarna die geleegd wordt in een soort kuip die dan naar de hele andere kant van de site wordt gereden om uitgekapt te worden. Dat gaat zo al anderhalve dag aan een stuk door, met alle lawaai tot gevolg. Bij ons zou men gewoon ene mixer laten komen en een half uur later zou dat vol beton zitten. Bewijst nog maar eens hoe goedkoop “arbeid” hier is. Een redelijk betaalde arbeider verdient hier 20.000 dinar per maand. Das dus iets meer dan 200 euro. Het laat zich raden wat bvb de kuisvrouw hier dan zal verdienen.
Al bij al kom het erop neer dat je hier dingen ziet en meemaakt die je niet verteld kan krijgen. En zeker al niet omdat je niet altijd en overal een kodak bij hebt. Zo was de camion van vandaag bvb bij één van de wielen het deksel van de lager kwijtgespeeld. Dat wordt hier dan gemaakt met een vuilzak, die met een koord rond de naaf wordt gebonden en zo het vet op zijn plaats zou moeten houden. Ondertussen laden wij daar dan wel kabelrollen op die in totaal de 20 ton benadren... Je moet het echt zelf zien om het te geloven. Of zoals gezien tijdens de laatste verplaatsing: een dieplader vol zand waar bovenop nog drie mannen zitten omdat de camion van voor al vol is. Die hotsten dan tegen hoge snelheid over de wegen. En dan verschiet ik er dus niet van als ze zeggen dat het verkeer hier met voorsprong doodsoorzaak nummer één is. Gordel aandoen volgende keer en hopen dat de chauffeur op een goed blaadje staat bij onze vriend Allah...

Geen opmerkingen: