Geen evidente combinatie; hier moet ik geen tekeningetje bij maken!
ROTATIE 3
Dag 68: zondag 18 september
Vandaag is het weer zover: mijn derde rotatie begint... 25 volle werkdagen voorafgegaan en gevolgd door telkens twee reisdagen. Dat maakt dat ik op 16 oktober opnieuw voet zal zetten op Belgische bodem.
Vandaag begon de dag reeds om 09 uur. Aangezien ik geen “taxi” kon vinden om me naar Zaventem te rijden, nam ik om 10h15 de trein in Herentals. Via Antwerpen-Berchem en Brussel-Noord zette de trein me uiteindelijk rond 11h50 af onder onze nationale luchthaven. Vandaag blijkt het auto-luwe dag te zijn in Brussel, hetgeen de vele jeugdbewegingen die de trein bevolken aarschijnlijk kan verklaren.
Vooraf reeds had ik van de secretaresse gehoord dat er nog vier collega’s hetzelfde vliegtuig zouden nemen. Dat bleken er in de tax-free zone zelfs vijf te zijn. Nadat tante Visa in de parfumerie haar diensten bewezen had heb ik nog enkele tijdschriften gekocht. Daarna met de collega’s gezamelijk een koffietje gedronken. Een half uur voor opstijgen begaven we ons dan maar naar vertrekhaal B07. Daar aangekomen bleek er zelfs nog geen vlieger te zijn! Weeral eens vertraging dus. Uiteindelijk exact een half uur na planning opgestegen. Na een hobbelige vlucht van 2 uur en 20 minuten raken we Algerijnse bodem in Oran. Bij het uitstappen valt me op dat het niet té warm is, maar dat de zon wel behoorlijk fel schijnt. In diezelfde picoseconde besef ik meteen dat ik mijn zonnebril vergeten ben! Merde! Die kun je hier dus echt niet missen. En dan te bedenken dat ik twee weken geleden nog een nieuwe gekocht heb...
In de luchthaven zelf gaat alles zijn gangetje. Ik help als volleerde Algerije-reiziger nog een Algerijnse Ierse doorheen de hele papierwinkel van “declareren van waardevolle voorwerpen”. Blijkbaar is er in de laatste 12 jaren waarin ze niet meer in haar geboorteland was heelwat veranderd. En haar Frans is zoals het mijne: avec beaucoup de cheveux dessus.
Na een normale rit naar het hotel ga ik onmiddellijk zelf naar Arzew om een bril te zoeken. Als alles volgens de huidige planning blijft gaan zal dit de eerste, de enige en dus ook de laatste keer zijn dat ik me de volgende maand onder de “normale” bevolking begeef. In een heuse brillenwinkel vind ik een model dat redelijk aan de verwachtingen voldoet. Alleen het zilveren kleurtje moet ik er voor lief bij nemen want de rest van de brillen is te klein voor mijne dikke kop. So very not me, dat kleurtje, maar soit. Hij zit comfy en heeft kennelijk een CE-gekeurde UV-filter. Of ik in euro’s mag betalen? Gelukkig wel. Goedkoper dan bij ons zijn ze hier zeker niet, zoals met alle ingevoerde producten.
Voor het eten zie ik nog hoe schoonheid en klasse het halen van spierballen en brede schouders: de Rusinnen winnen de Fed-Cup van de Fransen. Tegen half negen moet ik in slaap gesukkeld zijn op mijn bed. Slecht idee. Effe opfrissen. Dan blijkt dat, alle clichés ten spijt, ik nog iets vergeten ben... mijn tandenborstel! Ik slaap de rest van de nacht enorm slecht (zoals steeds in het hotel).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten