24 september 2005

Wolken, couscous, muziek, luieren, lezen, schrijven, springen, lopen ...

Dag 72: vrijdag 23 september

’s Morgens bewolkt. Jammer, want in de zon is het hier ’s middags nog altijd zo’n 34 graden, heerlijk om in te lezen, wandelen, sporten... Dan maar wat binnen blijven. Momenteel is het 12h23 en hebben we juist couscous gegeten. Dat serveren ze hier iedere vrijdagmiddag. Ff platte rust houden. Hopelijk blijft het droog want ik was van plan straks nog te gaan sporten. Wordt vervolgd...

20h53. Zoals gezegd. Van de platte rust is niet veel in huis gekomen. Iets na enen ben ik gaan... touwtjespringen! Yep, touwtjespringen. Niet veel plaats voor nodig en ideaal om een beetje aan de conditie te werken. Dacht ik. Man, is me dat hard labeur. Na twee minuten kruipt je hart al via je strot naar buiten en staan je kuiten in de fik. Best wat doseren de volgende keer, maar toch een aanrader om er meer stabiliteit in te krijgen. Mijne techniek kan ook nog wat beter...

Daarna een beetje gerelaxed. Want ik zou tegen vieren gaan joggen. Daar gaat dan een heel ritueel aan vooraf. Vantevoren al genoeg drinken, een penny-wafel vooraf om de energievoorraad een beetje op peil te brengen, wat opzwepende muziek op zetten. Tegen 15h ben ik zover. Aangezien het bewolkt is valt de temperatuur best mee. Ik loop de twee langste “straten” van de woonbasis heen en weer. Beginnende bovenaan gaat dit eerst ff vlak om daarna te dalen. Aan het einde is er weer een vlak stuk om dan de laatste tientallen meters wat sterker te dalen. Maar da’s in de ene richting hé! Daarna moet ik dezelfde weg naar boven. Het blijkt de ideale lus te zijn hier – bij gebrek aan beter althans. Bij het dalen geraakt mijn hartslag steeds onder de 160 terwijl ik bovenaan tussen de 185 en de 190 zit. Ik houd het 38 minuten vol. Goeie intervaltraining dus. Tegen het einde van de rit heb ik last van mijn kuiten (van dat springen daarstraks!!) en weeral eens van mijn enkel. Voldaan neem ik een frisse douche. Heerlijk.
Daarna nog wat gelezen en TV gezien. Op het einde van “De Rode Loper” wenst Martine Prenen iedereen een aangenaam weekend toe. De stomme trut. Het weekend is hier al wel gedaan hé. Morgen begint de werkweek al terug. Na de middag zal R voor twee weken op rotatie vertrekken. Dan blijven we – buiten de lokale Algerijnen – met twee Belgen, een Fransoos en een Spanjool over. Wordt kalm...

Geen opmerkingen: