the EMA's

Ondertussen begin ik den tel een beetje kwijt te raken. Met al die feestdagen, dat verschoven weekend en de nieuwe maand erbij. Maar aangezien vorige zondag dag nummer 104 was, moet het dus wel zo zijn dat vandaag, donderdag de 3e november, dag 108 is. Voila, nu ben ik weer bij.
Deze dagen zijn eigenlijk wel een beetje een “bummer”. Alle moslimkes zijn naar huis om stevig te vieren (zelfs de vrt had er over) en dat wil dus zeggen dat we hier zo een beetje moederziel alleen overblijven. Feestdag, en dus vandaag niet gaan werken. Blijkbaar was ik de chauffeur vergeten in te lichten, want die stond vanmorgen om 7 uur wel toeterend voor mijn deur. Ikke wakker natuurlijk. Maar hij had het al rap begrepen, gelukkig maar. Bovendien zijn S en G, twee fransoosen, vandaag vertrokken voor hun weekje verlof, en dus blijf ik alleen achter met Sergio en Didier (zie foto van enkele dagen geleden). Ik alleen met twee walen, als dat maar goed komt. Didier is onze sjibanie. Dat zeggen ze hier tegen oude mannetjes, en ik weet eigenlijk niet of het wel zo vriendelijk bedoeld is. Maar soit, tis ne speciale dus moeten ze hem ook niet te erg tutoieren (bestaat dat woord??). Hij kan er in ieder geval tegen. Wel handig dat G S vertrekken trouwens; zij liggen in dezelfde blok en dus kan ik eindelijk mijn muziek hier wat harder zetten!
Momenteel zijn de EMA's live bezig. De European Music Awards van MTV. Gelukkig heb ik ook de duitse MTV kunnen vinden. Die laten tenminste de engelse tekst gewoon horen, want op de franse lullen de vertalers er gewoon doorheen. Vree ambetant. Allé, kga nog wat verder zien. Tot in ’t kort, met hopelijk wat meer inspiratie als nu...
Enkele uren later:
Het moet gezegd: van alle babes die er te zien waren, stal de 47-jarige Madonna de sjow. Sugarbabes, The Pussy-cat Dolls en zelfs de met haar “hump” zwierende Fergie van The Black Eyed Peas konden niet eens aan het niveau van haar enkels komen. Grote madam. Verder, helaas pindakaas: wie zijn nu de enige echte?? In eenzelfde formatie (zanger, drummer, basist en gitarst) brengt Coldplay dezelfde soort rock als U2. Aan hun dynamisch optreden te zien kan het wel eens goed zijn dat de Ieren hun fakkel van überrockers stilaan moeten doorgeven. Auch... pijnlijk om toe te geven.