09 november 2005

ET phone home... NOT

Dinsdagavond. Eindelijk terug stromend water. Sinds gisterenavond laat hadden we weer geen water. Probeer je maar eens te wassen met een fles mineraalwater. Verder dan een kattewasje kom je dan echt niet. Maar daar blijft het niet bij, kwa miserie de vorige dagen. Vandaag is het eindelijk terug wat warmer geworden. En wat warmer wilt in dit geval zeggen: t-shirt weer. Vanaf 8h00 ’s morgens kan de trui uit: zegt genoeg. De voorbije dagen was het echt koud geworden. Zo koud zelfs dat ik de verwarming eens getest heb. Viel nog mee, hoewel stevige vorst wel moeilijk te overwinnen zal worden. Begon allemaal donderdagnacht, na een stevige bui die bijna de hele nacht duurde. Gelukkig was het vrijdag overdag zonnig en droog, maar dus behoorlijk frisjes. Weer maar eens een dagje gelezen, TV gekeken, gewandeld, ... Die drie dagen verlof deze week hebben een wrang nasmaakje achtergelaten: door teveel TV te zien vanaf mijn bed is de pijn in mijn onderrug weer opgedoken. Daar heb ik alleen last van als ik lang moet stil zitten en dat was bijna een jaar geleden. Zaterdag en zondag is er niks speciaal te melden. Hoewel: dat van zondag is niet echt waar. Kort na de middag valt het netwerk uit op de site. Geen telefoon, geen internet, geen mails. Geen probleem, dat gebeurd nog wel eens vaker. Maar wat niet vaker gebeurd is dat het zo lang duurt. Vanmorgen heb ik zelfs de chauffeur met mijn pc naar den bureau gestuurd, 140 kilometer van hier, om mijn mails (werk !!) te downloaden. Mijn privé-mail en dus ook mijn avonturen schieten er over. Ik heb dus ook geen idee wanneer ik dit tekstje nog eens kan posten. En het voelt raar aan. ’s Avonds kan ik nog wel bellen moest ik willen, maar het geeft een gevoel van onbereikbaarheid. En dat ben ik in deze moderne tijden absoluut niet meer gewoon. Eén en ander (lees: geen lastige vragen vanut den bureau) zorgt er wel voor dat ik de voorbije dagen zeer veel op de werf zelf heb rondgelopen. En zeker met een weertje als dat van vandaag is dat best wel behoorlijk heerlijk kan ik zeggen.

Ik ben benieuwd wanneer ik nog eens online kan, en dan krijgen jullie dit dus ook te lezen!! Tot dan.

Geen opmerkingen: