Dag 2: 19/06
Goed geslapen. Goed ontbeten. Rond 8.45h was de escorte (= 2 gewapende militairen) eindelijk gearveerd. Zij zouden ons escoreren om mezelf naar Kenenda en twee collega’s naar Nador te brengen. Deze keer stapten zij in een van onze wagens zodat dit een “anonieme” escorte was. Aangezien Algerije in vele verschillende districten verdeeld is, moeten ook de escortes iedere keer vervangen worden aan de “controles” die we onderweg massaal tegen komen (en gewoon voorbij mogen rijden als we niet wisselen van escorte). Bij de eerste wissel was het de bedoeling dat een andere chauffeur mij zou oppikken en naar Kenenda zou brengen. Wachten dus. En lang wachten, want hij blijkt niet te komen. Gelukkig werkte mijn telefoon daar (kennelijk als enige met een firmatelefoon), want het heeft vele telefoontjes gekost (zelfs de militair heeft er twee keer mee moeten bellen), maar na bijna 2 uur (!) wachten konden we eindelijk met de volgende escorte en dan toch maar allen in dezelfde wagen vertreken (Via Kenenda waar ze mij afzetten, eten en verder rijden naar Nador). Volgens de aanwezige chauffeur was dit een “grove belediging van die andere chauffeur naar mij toe. Ontoelaatbaar!”. De escorte bestond deze keer uit twee militare moto’s (splinternieuwe BMW’s) vóór ons en een militaire wagen achter ons. Wel vroom als de andere weggebruikers als gekken opzij gaan om ons door te laten!! Zo ging het nog enkele wissels verder (zonder te moeten wachten deze keer). Door prachtig landschap gereden om uiteindelijk in Kenenda aan te komen. Het was dan 12.10h. In totaal dus 3,5 uur gereden om zo’n 140 km te overbruggen. Wat opviel: de weg is van een behoorlijk goede kwaliteit!!
Gegeten in het “restaurant” van Kenenda, afscheid genomen van de twee anderen en rechtstreeks met de rest mee naar de site. Da’s 700 meter rijden. De site-verantwoordelijke hier, R, blijkt een aimabele kerel te zijn. Kordaat, kennis van zaken, behulpzaam. Zijn broer en een jongere fabricom-collega zijn de drie centrale figuren in het hele fabricom-verhaal op de site. Na een ruime rondleiding krijg ik een goed idee van hoe de site eruit ziet. Mooie omgeving overigens. En internet op den bureau !!
En belangrijk: ze zien me graag komen, aangezien ze de man die ik kom vervangen liever kwijt zijn dan rijk. Don’t worry: ze kunnen geen van allen Nederlands ;-). Verdere indrukken: technisch ga ik hier zéér veel leren, het is hier écht warm buiten, de sfeer is goed, de Algerijnse ondernemers zijn een geval apart. Ik begin te snappen waarom alles hier dubbel zo lang duurt als bij ons.
Om 18.00h terug naar de “base de vie”. Ik krijg mijn bungalow te zien. Een zeer leeg kot met enkel de absolute basics. Nog geen TV. Daarstraks de bungalow van R gezien: volledig ingericht met meubels en schilderijen en al. Hij blijkt hier al van maart 2004 te “wonen” en heeft die meubels gekocht van het zakgeld dat we hier ter plaatse krijgen (700 dinar per dag = ong. 7 euro; om extraatjes als cola of andere mee te laten kopen). Hij heeft zelfs tomatenplanten in zijn voortuintje staan en een volliare met twee kanarie’s aan de muur hangen! Ff later gaan eten. Ik snap nu ook waarom iedereen hier serieus bijkomt na een tijdje. Lekker, veel, maar vettig. Niet ongezond, dat niet. Maar twee keer per dag een warme maaltijd (voorgerecht, tussengerecht, hoofdschotel, nagerecht) krijg je zelfs bij deze hitte niet weggezweet. De straten van de basis liggen serieus stijl, dus joggen zal zwaar zijn. Toch maar eens proberen een van de dagen...
Opnieuw enkele zaken onthouden om mee te brengen: sloefen, toch een paar goei t-shirts, eten (kaas, worst, ... want dat kunnen we hier niet krijgen), lintje voor zonnebril.
Filmke gezien als afsluiter. Slaapwel... ’t Is 22.10h.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten