14 oktober 2006

kater


Er is er maar één de baas in de woonbasis. Iedereen moet eerst toestemming vragen aan deze potige kerel. Hij komt eerst, de rest van het gepeupel mag de restjes hebben.
Onze prachtige kater (een naam heeft'ie niet) komt iedere avond wel eens langs als we aan het eten zijn. De andere katten buigen zich naar zijn willetje, de twee honden maken een grote boog en hopen dat er nog wat kruimeltjes te rapen vallen.


Vrijdagnamiddag zat ik te lezen in mijn kamer. Opeens hoor ik een zacht gemiauw en steekt er eentje zijn kopje om de hoek. Ons baasje heeft zich dan maar op mijn kamer gelegd om drie uur lang een tukje te doen.
De tonijn die ik hem gegeven heb zal hij ook niet snel vergeten.
't Is dan ook een lieverdje, hij regeert met zachte hand. Of beter met zachte poot, hoewel menig tegenstander de tekenen draagt van een confrontate met deze goedzak.

Geen opmerkingen: